استفاده از قسمت‌های مشترک به عنوان پارکینگ، به دلیل نقض حقوق سایر واحدها، کاری خلاف قانون بوده و مالک یا مالکان علاوه بر حق اعتراض به این تصرف می‌توانند با مراجعه به دادگاه، مانع از این اقدام غیرقانونی شوند.
ولی برای استفاده از مشاعات به عنوان پارکینگ دو حالت استفاده با اجازه و استفاده بدون اجازه مطرح است. استفاده با اجازه در شرایطی رخ می‌دهد که از واحد‌های برای مدتی خالی از سکنه باشد و همسایه‌ها از آن استفاده کنند. اگر این کار بدون اجازه صاحب پارکینگ صورت گرفته باشد، پس از اینکه مالک در خانه خود سکونت پیدا کرد، می‌تواند اجاره مدت استفاده از پارکینگ را از استفاده‌کننده درخواست کند. این در حالی است که اگر خود مالک اجازه این کار را داده باشد یا به اصطلاح حقوقی، برای تصرف پارکینگش به مدیر ساختمان یا شخص استفاده‌کننده اجازه داده باشد، نمی‌تواند درخواست اجاره کند. استفاده بدون اجازه نیز به این معنا است که پارک بدون اجازه در پارکینگ همسایه خلاف قانون است و با اقامه دعوا از سوی مالک، فرد استفاده‌کننده باید اجاره مدت تصرف این کار را به مالک بپردازد. این مبلغ با نظر کارشناس دادگستری تعیین می‌شود. اگر شخص بدون اجازه همسایه، خودروی خود را در پارکینگ او پارک کند و با درخواست مالک حاضر به ترک آن نشود، جرم تصرف عدوانی است و مجازات آن می‌تواند جزای نقدی، حبس، رفع تصرف و مطالبه خسارات وارده به مالک باشد.